zanim
zapieje kogut
nasze
ręce rozplączą się
z
miłości zostanie tylko ość
złamane
serce jakoś sobie poradzi
z
bólem cierpieniem niepewnością
zostawi
miejsce rozsądkowi
gdzieś
daleko mały chłopiec
rozbije
szybę szklanego domu
nieprzyzwoicie
bogaty dżentelmen
oddając
piłkę stwierdzi
w
końcu to tylko szyba
zanim
zapieje kogut
zmienię
kolor włosów
smutek
zabierze mi kilka kilogramów
ktoś
nie rozpozna we mnie
kiedyś
znanej twarzy
znów
bardziej anonimowa
bez
wszystkiego kim byłam wczoraj
rozpocznę
nowy dzień
© Aleksandra Piguła
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz